Pewnie wielu z nas dostrzega szybkie i trwałe zmiany następujące w życiu codziennym, zwłaszcza małżeńskim i rodzinnym ( m.in. zabieganie, brak czasu dla siebie, rozluźnienie relacji, niechęć do ustępstw i porozumienia się ) oraz religijnym ( m.in. odrzucanie Boga jako autorytetu i źródła łask, a co za tym idzie rezygnowanie z codziennej modlitwy, przyjmowania sakramentów świętych, udziału w katechezie szkolnej ).

Jednocześnie widzimy, że gdy człowiek zapomina o Bogu i Jego słowie, jeszcze bardziej naraża się na ataki zła. W ostatnim czasie szczególnie dotyka to małżeństwa i rodziny, szczególnie dzieci i młodzież. Coraz więcej i coraz młodszych osób czuje się osamotnionych, niekochanych i wpada w rozmaite uzależnienia ( od gier komputerowych, wirtualnego świata Internetu, różnych środków psychoaktywnych ).

Dostrzegając panoszące się zło można pozostać w sferze narzekań, utyskiwań i bezradnego rozkładania rąk, ale można też podjąć zdecydowane i konkretne działania.      

Niech jedną z form naszej duchowej pomocy będzie wielkopostne wołanie do Boga przez gorliwą modlitwę oraz zachowanie postu o chlebie i wodzie!

Przez cały Wielki Post, w jednym, konkretnym dniu tygodnia, osoby dorosłe  podejmą zobowiązanie do modlitwy ( tzn. odmówiona przynajmniej jedna część różańca; jeśli to możliwe także udział we Mszy św. i przyjęcie Komunii św. ) oraz postu tylko o chlebie i wodzie ( w zależności od stanu zdrowia można zachować jeszcze ściślejszy post ).